W połowie 1987 roku na rynku europejskim pojawiła się szósta generacja tego pojazdu. Zachowano dotychczasowy rozstaw osi, ale zrezygnowano z dalszej produkcji modeli z klasycznym układem napędowym. Nowa rodzina tych pojazdów otrzymała unowocześnione nadwozia, które charakteryzowały się spokojną i bardziej obłą stylizacją akceptowaną na wszystkich kontynentach. Gama nadwozi została uzupełniona o samochód typu kombi (z napędem na koła przednie), natomiast zrezygnowano z nadwozia typu coupe.

Gama jednostek napędowych na rynku europejskim została ograniczona do trzech silników. Podstawowy silnik benzynowy o pojemności skokowej 1,3 dm3 oraz silnik Diesla o pojemności 1,8 dm3 przejęto z poprzedniej generacji, natomiast nową jednostką był silnik o pojemności 1,6 dm3 wyposażony w 16-zaworową głowicę. Na innych rynkach stosowano też silniki benzynowe o pojemności 1,5 i 1,8 dm3. Od jesieni1989 roku poprawiono osiągi jednostek benzynowych i we wszystkich silnikach Corolli zastosowano zasilanie wtryskowe.

Funkcję sportowego reprezentanta rodziny powierzono modelowi GTi z trzydrzwiowym nadwoziem typu hatch-back, wyposażonym w najbardziej wysiloną wersję silnika o pojemności 1,6 dm3.

Na niektórych rynkach oferowano model z dołączanym napędem tylnej osi (4x4) i z czterodrzwiowym nadwoziem. Podobny układ napędowy miał wprowadzony rok później model Corolla Tercel (RV/Carib) z pięciodrzwiowym nadwoziem typu kombi, ale o nieco zmienionej sylwetce. Tylko na rynku amerykańskim oferowano model z trzybryłowym nadwoziem coupe, wytwarzanym w USA.

Zakończenie produkcji samochodów szóstej generacji nastąpiło w połowie 1991 roku. Ogółem wykonano około 2,8 miliona tych pojazdów.